พวกธรรมดา ๆ คือ

• พวกชั้นต่ำ
  พวกโหล่

• พวก     น. คน สัตว์ หรือสิ่งต่าง ๆ ที่รวมกันเข้าเป็นกลุ่มเป็นหมู่ตามอาชีพหรือชนิดเป็นต้น เช่น พวกนักเรียน พวกพ่อค้า พวกกรรมกร พวกนก พวกกา พวกเครื่องมือ
• วก     ก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
• ธร     ทอน น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. ( ป. ; ส. ธฺฤ).
• ธรรม     ๑ ทำ, ทำมะ- น. คุณความดี เช่น เป็นคนมีธรรมะ เป็นคนมีศีลมีธรรม; คำสั่งสอนในศาสนา เช่น แสดงธรรม ฟังธรรม ธรรมะของพระพุทธเจ้า;
• ธรรมดา     น. อาการหรือความเป็นไปแห่งธรรมชาติ เช่น การกิน การถ่ายเท การสืบพันธุ์ และการเสื่อมสลาย. ว. สามัญ, พื้น ๆ, ปรกติ, เช่น เป็นเรื่องธรรมดา. ( ส.
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• มด     ๑ น. ชื่อแมลงหลายชนิดในวงศ์ Formicidae ส่วนท้องปล้องที่ ๑ หรือปล้องที่ ๑ และปล้องที่ ๒ ซึ่งติดกับอกคอดกิ่ว
• ดา     ๑ น. ชื่อแมลงพวกมวน มีหลายสกุล, ชนิดที่ตัวกว้าง รูปไข่ แบน เมื่อพับปีก ปีกจะแนบไปกับสันหลัง ความยาวจากหัวถึงปลายปีก ๖.๒-๘.๒ เซนติเมตร
• ผิดจากธรรมดา    ผิดปกติ น่าใส่ใจ หายาก เด่น ไม่ปกติ
• คนธรรมดา ๆ    คนต่ำช้า คนสามหาว คนหยาบคาย
• คำธรรมดา ๆ    คำพูดที่เคยชิน คำสนทนา
• กฎธรรมดา    น. ข้อกำหนดระเบียบการปฏิบัติเนื่องจากธรรมดาวิสัยของมนุษย์และสังคม.
• คนธรรมดา    สามัญชน คนไม่สําคัญ คนเดินดิน ชาวบ้าน ประชาชน ราษฎร
• ธรรมดาๆ    จืดชืด น่าเบื่อ พื้นๆ ซึ่งไม่น่าสนใจ ดาดๆ ง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ไม่ยุ่งยาก ขาดรสนิยม เรียบง่าย ปกติ สามัญ
• ปกติธรรมดา    1) adv. เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากเดิม , ชื่อพ้อง: ปกติ, ธรรมดา, ปรกติ คำตรงข้าม: ผิดปกติ ตัวอย่างการใช้: หลังจากหายป่วยแล้ว เขาก็ปฏิบัติตนปกติธรรมดา ไม่บำรุงร่างกายด้วยยาบำรุงใดๆ ทั้งสิ